"We who bore the mark, felt no anxiety about the shape the future was to take. All of these faiths and teachings seemed to us already dead and useless. The only duty and destiny we acknowledged was that each one of us should become so completely himself, so utterly faithful to the active seed which nature planted within him, that in living out its growth he could be surprised by nothing unknown to come."
Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
Όταν η Φύση μιλά... (1)
Σήμερα λοιπόν, η Φύση, με οδηγό έναν γάτο, μου έδειξε ένα σημάδι για κάτι κακό που θα γινόταν και τελικά όντως έγινε. Δεν θα πω πως χάρηκα, διότι το κακό ήταν για έναν γνωστό, αλλά τελικά οι Θεοί δεν με άφησαν κι ας τους λησμόνησα. Θα προσπαθήσω να με κάνω καλύτερο και 'δυνατότερο', ώστε να βοηθώ όσους μπορώ περισσότερο. Είθε να μην είναι μοναχά λόγια της νύχτας, μα και πράξεις της μέρας και κάθε μέρας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου