What's hidden in an empty box?
"We who bore the mark, felt no anxiety about the shape the future was to take. All of these faiths and teachings seemed to us already dead and useless. The only duty and destiny we acknowledged was that each one of us should become so completely himself, so utterly faithful to the active seed which nature planted within him, that in living out its growth he could be surprised by nothing unknown to come."
Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010
Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010
Don't look down (2)
Και τότε χαμήλωσα το κεφάλι και είδα το σκοτάδι να απλώνεται μπροστά μου. Δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η άδεια μου καρδιά. Γύρω μου σιωπή είχε πέσει εδώ και ώρα και όλα φάνταζαν σαν να είχαν από καιρό κοιμηθεί. Τί πρέπει να κάνω; Τι; Πως θα πέσει φως ξανά εδώ, πως θα γεμίσω την καρδιά μου που μόνη και παγωμένη στέκει τώρα; Αλλά το φως, ποιός ξέρει τι θα φανερώσει, τι πληγές θα εμφανιστούν, τι κομματιασμένα όνειρα θα στέκουν ασάλευτα σαν πτώματα πολέμου. Θέλω φως; Ή μήπως το σκοτάδι είναι η γαλήνη μου και η μοναξιά μου;
Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010
Μοναδικοί Φίλοι (2)
Τουλάχιστον, άμα μείνω μόνος στη ζωή από ανθρώπους, θα έχω τα αδέσποτα όλου του κόσμου, διότι αυτά γνωρίζουν πως είναι το να μην έχεις σπίτι μέσα στην καρδιά.
"So much to live for
So much to die for
If only my heart had a home..."
"So much to live for
So much to die for
If only my heart had a home..."
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)